شهر گناباد ( پیش شماره : 0535722 )

ارتفاع از سطح دریا 1100 متر و جمعیت آن 36996 نفر است. گناباد از شهر هاي قديمي ايران است. در زمان هخمامنشيان مردماني كشاورز در اين منطقه رندگي مي كرده اندو چون در مسير راه زابل و مكران و فارس به تركستان و بر سر راه غرب ايران به هرات قرار داشته،مورد توجه سلاطين هخامنشي بوده است.با توجه به قدمت قنات هاي گناباد،عده اي احداث آ نيشابور را به دستور بهمن پسر اسفنديار پسر گشتاسب بن لهراسب نسبت مي دهند كه به اواخر قرن پنجم و اوايل قرن چهارم پيش از ميلاد مربوط مي شود.وجود آثار وابنيه تاريخي بسيار كهن چون قبر پيران ويسه ،قلعه فرود،قلعه رستم و قريه معروف پشنگ نيز تاريخ طولاني اين منطقه را بازگو مي كند،بجستان يا بغستان(سرزمين ايزد)كه از توابع گناباد است قبل از زرتشت وجود داشته و به عقيده پژوهشگران"افزون بر آيين كهن مهري،مهريا مهر مسيحا در غاري در جنوب خراسان ...به نام بجستان در گذشته است.از وقايع مهم گناباد در دوره تسلط عباسيان،مبارز امام زاده سلطان محمد عابد برادر حضرت رضا (ع) با مهموران حكومتي و شهادت وي در كاخك گناباد است.در دوره سلجوقيان به علت وجود وزير طغرل بيك سوم يعني خواجه ابو منصور ريابي ،گناباد اهميت خاصي پيدا مي كند.اسماعيليان نيز دوره اي از تاريخ گناباد را تشكيل مي دهند. در دوره صفويان اين شهر محل نزاع صفويان و ازبك ها بوده استو در اوايل قرن سيزدهم گروهي از اعراب شيباني به اين خطه مهاجرت كردند .از ديگر وقايع تاريخي گناباد ،بنيان گذاري شعبه اي از فرقه صوفيه نعمت اللهي گنابادي در سال 1293 ه در بيدخت گناباد است.طرفداران اين فرقه پيروان فردي به نام حاج محمد فرزند ملا حيدر از اهالي بيدخت هستند كه رهبر فرقه و قطب ناميده مي شود.وي در سال 1327 ه توسط گروهي از مخالفانش به قتل مي رسد،و پسرش حاج ملا علي معروف به نور عليشاه قطب مي گردد.صالح عليشاه (متوفي به سال 1386 ه در بيدخت )و حاج سلطان حسين تابنده يا رضا عليشاه از اقطاب ديگر اين سلسله اند.آب و هواي گناباد به علت دوري از دريا داراي هواي خشك مي باشد. اين شهرستان از دو بخش جويمند و بجستان و هفت دهستان به نام هاي بجستان ،جزين،يونسي،پس كلوت،حومه،زيبدو كاخك تشكيل شده است. از صادرات آن مي توان به سفال گري اشاره كرد

جاذبه های گردشگری شهر گناباد

شهرهای دیگر