يك هيئت باستان شناسي از دانشگاه ميشيگان به سرپرستي هنري رايت و در ماههاي مارس و آوريل سال 1968 م به حفاري در آن پرداختند . اين تپه در حدود 30 متر ارتفاع و كف تپه 150 * 250 متر مربع مساحت دارد . حدود 60 درصد حجم تپه در قسمت جنوب و غرب را رود مهمه شسته و از بين برده است به نظر مي رسد اين محل براي اولين بار حدود 5000 سال پيش از ميلاد مورد استقرار قرار گرفته و بطور مداوم تا 3000 سال پيش از ميلاد مسيح مسكوني بوده است . سپس در هزاره دوم پيش از ميلاد مجددا مسكوني شده و اين استقرار تا هزاره اول بعد از ميلاد ادامه داشته است . دو تراشه پنج متري در قسمت جنوبي تپه حفاري شد . يك ترانشه يك متري در شمال تپه براي روشن كردن حصار دور اجتماع حفاري شد . در ترانشه الف حفاري 36 لايه باستان شناسي آشكار شد كه به ترتيب قدمت : لايه هاي 36 تا 33 دوره بيات همزمان با سوزيانا (د) است . 2- لايه هاي 32 تا 22 دوره فرخ همزمان با شوش (الف) مي باشد . 3 – لايه هاي 18 تا 12 دوران اوروك همزمان با شوش (ب) 4 – لايه هاي 17 تا 11 اوايل جمدت نصر همزمان با شوش (ج) 5 – لايه هاي 10 تا 1 اواخر دوران جمدت نصر همزمان با شوش (الف) در ترانشه 47 لايه باستاني آشكار شد كه به ترتيب قدمت عبارتند از : لايه 47 همزمان با دوره بيات . لايه هاي 36 تا 46 با دوره فرخ . لايه هاي 30 تا 35 با دورهي اوروك . لايه هاي 23 تا 29 با دوره اوايل جمدت نصر . لايه هاي 20 تا 22 با اواخر دوره جمدت نصر و لايه هاي 1 تا 19 مربوط به هزاره دوم پيش از ميلاد مي باشند . فقط قسمت محدود و كوچكي بيات حفاري شد كه سفال هاي بدست آمده از آن با سفال تپه سبز كه در نزديكي اين تپه قرار دارد قابل مقايسه است . در ترانشه الف آثار معماري زيادي بدست آمد . در دوره فرخ خشت هاي بزرگي به ابعاد 12 * 25 * 50 سانتي متر مكعب در ساختمان مربوط به اين دوره به كار برده شده است . در دوره مربوط به هزاره دوم پيش از ميلاد آثار عظيمي آشكار شد . نزديك سطح تپه بقاياي ساختماني مربوط به اوايل دوران اسلام وجود دارد .