در سمت غرب تالار آینه، تالار سلام(تالار موزه) احداث شده است. فکر ایجاد موزه پس از نخستین سفر ناصرالدین شاه به اروپا در سال 1290 ه ق در ذهن او شکل گرفت. از این رو پس از بازگشت به ایران دستور تخریب عمارت خروجی را صادر کرد و به جای آن ساختمان گلستان جدید، شامل تالار آینه و اتاق موزه ساخته شد. در اوایل تاسیس اتاق موزه علاوه بر نمایش آثار هنری ایران و اروپا و هدایایی که سلاطین کشورهای خارج برای شاهان ایران فرستاده بودند و اسلحه، زره شاهان سابق، آثار تاریخی، تابلو ها، گلدان ها و چلچراغ ها، ساعت ها، مجسمه ها و ... قسمت اعظم جواهرات پیاده و اشیا وصله های جواهرنشان نیز در این تالار در معرض تماشا گداشته بود. پس از سرقت سال 1309 ه ق از جواهرات تخت طاووس و نیز واقعه تحریم تنباکو که در جریان آن مردم برای دادخواهی به داخل ارگ ریختند، ناصرالدین شاه بیمناک شد و سرداب محکمی را در عمارت خوابگاه بنا کرد و جواهرات را به آنجا منتقل ساخت. پس از انتقال تخت طاووس و و تخت نادری و نیز صندلی مرصع محمد شاه از تالار به اتاق موزه، مراسم سلام های خاص و رسمی در این تالار برگزار می شد. این امر موجب نامگذاری تالار به نام تالار سلام شد. در سال 1345 به سبب برگزاری مراسم تاجگذاری در این تالار ، ساختمان ان تعمیر و موزه آرایی آن به طور کلی دگرگون شد و به شکل امروزی درآمد. از اشیای گرانبهایی که در حال حاضر در این تالار نگه داری می شود. باید به تخت طاووس و صندلی مرصع محمدشاه اشاره کرد. در طبقه زیرین تالار سلام ، حوض خانه وسیعی قرار دارد که امروزه به دو بخش تقسیم شده است؛ بخش شرقی به نام تالار مخصوص به نمایش هنرهای ظریفه ایران در دوره قاجار، و بخش غربی آن با نام نگارخانه برای ارایه آثار نقاشی هنرمندان ایران در دوره قاجار اختصاص یافته است. در سمت شرق تالار آینه، تالار عاج یا سفره خانه و سپس عمارت برلیان قرار دارد که پیش از انقلاب محل پذیرایی از مهمانان خارجی و برگزاری میهمانی های رسمی بود، و در حال حاضر به نمایش اشیاء ظروف، گلدان ها و ... اختصاص یافته است. در حوضخانه زیر عمارت سفره خانه نیز تابلو های نقاشی به نمایش گذارده شده است.