بزرگترین جنگل دریایی ‏ : گونه جنگلی حرا ‏

گونه (جنگلی حرا (مانگرو)) از ویژگی های اکوسیستم سواحل جنوبی ایران است . این جنگل ها در سواحل خلیج فارس ، در ‏اطراف بندر لافت ، شمال جزیره قشم ، بندر خمیر و در کانون های متراکم دیده می شوند . ابو علی سینا درخت این جنگل ها را ‏حرا نامیده است . مساحت این جنگل در حدود شش هزار و دوازده هکتار می باشد . این جنگل ها دائما در معرضجزر و مد آب ‏قرار دارند ، به طوری که در زمان جزر ، درختان و بستر لجنی انها از آب بیرون آمده و به صورت جزایری پراکنده نمایان می ‏شوند و در موقع مد ، تمامی جنگل حرا به زیر آب رفته و ناپدید می شود . درخت حرا درخت خاصی است . ریشه این درختان ‏هوایی ، اسفنجی و زانویی است . هنگامی که بر سطح جنگل پا می گذاریم کف جنگل پر از تیغ هایی است که از زمین بیرون زده ‏اند . این تیغ ها همان ریشه های درختان هستند که به شیوه منحصر به فردی ، آب شور دریا را به آب شیرین تبدیل میکنند . ‏درختان حرا در اواخر تیرماه و اواسط مرداد ماه به گل می نشینند و میوه می دهند . گل آنها زرد روشن است و میوه شان شیرین ‏و گوارا . میوه بادامی شکل این درختان پس از مدتی بر روی پایه مادری می شکفد و دانه آن جوانه می زند و سپس داخل آب می ‏افتد . جریان شدید امواج بذر گیاه را به قسمت های کم تحرک تر دریا می برد . سپس بذر حرا بر روی لایه های خاک دریا تثبیت ‏می شود و رشد و نمو می کند . ارتفاع درختان حرا گاهی به 4 متر و قطر تنه آن تا 30 سانتی متر می رسد . بر اساس ‏آزمایشهای انجام شده برگ درخت حرا علاوه بر خوش خوراک بودن برای دام ها ، ارزش غذایی معادل جو و یونجه دارد و البته ‏میزان پروتئین آن هم بسیار زیاد است ، به همین جهت دامداران سنتی جزیره قشم ، از برگ این درختان برای تغذیه چارپایان خود ‏استفاده می کنند . این جنگل ها به دلیل مساعد بودن شرایط زیست محیطی شان ، زیستگاه بسیاری از پرندگان مهاجر و نادری ‏است که در فصلهای سرد سال به آن پناه می اورند. غیر از پرندگان آبزی و مهاجر ، پرندگان بومی ، خزندگان و ماهی ها و حتی ‏برخی از بندپایان و دوکفه ای ها هم در میان این جنگل ها دیده شده اند . در ضمن لاک پشت های سبز و عقابی ، مارهای دریایی ‏سیاه ، حواصیل بزرگ هندی ، حواصیل سبز و خاکستری ، فلامینگو ، پلیکان ، عقاب ماهی گیر ، کفچه نوک ، کاکایی و انواع ‏دیگر پرندگان نیز در این جزیره زندگی می کنند . ‏