در 6 کیلومتری روستای بردوک در محال صومای برادوست قلعه ‏مستحکمی از سنگ با تامین کلیه شرایط دیده بانی بنا شده است. از این قلعه به عنوان دژی ممتاز که بر معبر ورودی خروجی دره اشراف کامل دارد استفاده می شد. دژ متشکل از سه بخش حصار تدافعی ،دیوار میانی وابنیه مرکزی است. ‏در ساختمان حصار تدافعی (محیطی) از سنگ های لاشه استفاده شده است. ملاط بین آنها احتمالا از ماسه آهک بوده و ستون های نیم دایره ای به صورت توپر و بسیار محکم در فواصلی از دیوار از تعبیه شده است. این ستون ها هم به منظور تقویت حصار و هم برای ایجاد منظری نیکو مورد نظر بوده است. مصالح دروازه اصلی از سنگ های آهکی تراشیده شده است. تزئینات جبهه ای آن با استفاده از سنگ های تراشیده شده از نوع آتشفشانی صورت گرفته است. یک کتیبه در دو سنگ مرمر کوچک همجوار بالای ورودی و زیر قوس دروازه دیده می شود. ‏دروازه ورودی که به شکل چهارگوش طراحی و اجرا شده، در فرورفتگی جبهه میانی ساختمان تعبیه شده است. بنای دروازه ساده و با مصالحی از سنگ های لا‏شه، ملاط و احتمالا شن و ماسه ساخته شده است. معبر ورودی تنگ و تا مقابل دروازه مربو ط به بخش ثانوی با شیب کم در صخره ایجاد شده است. ‏در بخش مرکزی قلعه بقایای چند ابنیه وجود دارد که یک واحد آن فعلأ سالم مانده است.طرح این واحد چهارگوش است و مصالح آن از سنگ های کوچک ملاط شن و آهک است. طاق سنگی به صورت لنگه زده شده و روزنه میانی آن کوچک و مربع شکل است. غیر از اندود ضخیم که احتمالأ آهک به عنوان پوشش دیوارهای داخلی مورد استفاده قرار گرفته است، ، تزئین دیگری ندارد. بر نوک قله کوه نیز بقایایی از یک برج دیده بانی دیده می شود.