اين تپه در روستاي زيويه حدود 55 كيلومتري جنوب شرقي شهر سقز واقع و از محوطه بسيار وسيعي برخوردار است . طي كاوش هاي باستان شناسي در اين تپه قلعه باستاني زيويه از زير خاك بيرون آمد . اين قلعه روي يكي از تپه هاي نسبتا مرتفع منطقه ساخته شده و بر محيط اطراف اشراف كامل دارد . در نخستين كاوش كه توسط (ايوب ربنو) در سال 1325 شمسي در اين منطقه صورت گرفت و بيشتر جنبه تجاري داشت اشياء منحصر به فردي از يك تابوت برنزي به دست آمد كه در نوع خود از شاهكارهاي فلزكاري و سفال گري محسوب مي شود . همين امر موجب تخريب بسياري از آثار معماري ارزشمند اين قلعه (كاخ دژ) عظيم گرديد . اين قلعه كه به اقوام ماد و ماننايي تعلق داشت در حدود 2700 سال پيش ساخته شده است . در سال 1354 شمسي اولين فصل كاوش هاي علمي باستان شناسي در اين تپه آغاز شد و تا سال 1380 ادامه يافت . طي چند فصل كاوش نتايج قابل توجهي در زمينه شناخت وضعيت معماري آن به دست آمد . از جمله اشياي به دست آمده در اين كاوش ها قطعات عاج منقوش بود كه نقوش حيواني و صحنه شكار اساطير روي آنها حك شده و از ارزش ويژه اي برخوردار است . اهميت اين قطعات به حدي است كه از روي دو نمونه از آنها نقش برجسته آبيدر سنندج . طراحي . بزرگنمايي و ساخته شد .براي احداث قلعه زيويه استادكاران پس از بنياد مصطبه . سكوهايي براي دست يابي به سطح صاف و هموار پديد آوردند و در بين شيبهاي موجود در تپه با بهره گيري از خشت خام . سنگ و چوب قلعه اي در نهايت استحكام و پايداري بنا نهادند . پي ها و پله هاي پايه ستون ها از سنگ ساخته شده و براي ساخت ديوارها خشت خام به ابعاد 16 * 46 * 46 سانتي متر به كار رفته است . ورودي اصلي قلعه با 21 پله سنگي در شرق تپه قرار دارد . از جالب ترين قسمتهاي قلعه تالار ستون دار آن با 16 پايه ستون سنگي مدور است . قطر اين پايه ستون ها حدود 95 تا 105 سانتي متر است . كف تالار با خشت خام به صورت شطرنجي مفروش شده است . ديگر بخش هاي اين قلعه عظيم شامل سالن ها . حياط ها و اتاق هاي متعددي است كه هر يك عملكردي خاص داشت . نكته قابل توجه استفاده از فاصله پشت بندهاي ايجاد شده براي استحكام و ايستايي ديوارهاي قلعه است كه به عنوان سيلو (انبار غله) مورد استفاده بود . در كاوش هاي سال 1380 نمونه هايي از غله در كف انبارها كه هر يك بيش از 8 متر عمق داشت به دست آمد .