اولین خط راه آهن ‏ : تهران به شهر ری ‏

نخستین خط آهن ایران ، خط آهن تهران به شهر ری بود که در سال 1261 ه. ش امتیاز آن را یک نفر مهندس فرانسوی به نام ‏مسیو بواتان از ناصرالدین شاه گرفت . طول این خط حدود هشت کیلومتر و بعرض 1000 میلی متر بود . ماشینهایی که در این ‏خط به کار افتادند ترن نام نداشتند بلکه به آنها ماشین دودی می گفتند . هنگامی که خط آهن برقرار شد ، مردم دسته دسته برای ‏تماشای این پدیده شگفت انگیز یا غول آتشخواری که به هنگام حرکت از تنوره اش دود غلیظ برمی خاست و به همین جهت آن را ‏ماشین دودی لقب داده بودند ، می آمدند ولی کسی حاضر به سوار شدن آن نبود . می گویند مهندس بلژیکی وقتی اوضاع را چنان ‏دید جریان را به اطلاع شاه قاجار رساند . ناصرالدین شاه نیز برای از بین بردن ترس و وحشت عمومی دستور داد تا عده ای از ‏مشهورترین افراد ، سرداران و سپهسالاران سپاه در معیت وی با ماشین دودی به حضرت عبدالعظیم بروند تا ترس مردم زایل ‏شود . به دنبال این مسافرت ترس مردم ریخت و سیل مسافر به طرف ماشین دودی سرازیر شد . مدیر کمپانی به این خاطر که ‏نظر مساعد علما را نیز جلب کند ، یک واگن مخصوص علما تعبیه کرده بود . واگنی هم به طول 7 متر به زنان اختصاص داشت ‏که می بایست جدا از مردان مسافرت کنند . 8 واگن به مردها تعلق داشت و 8 واگن هم مخصوص بار و کالاهای تجاری بود . ‏اولین بلیطی که برای ماشین دودی چاپ شد به ارزش 3 شاهی بود و در زمان مظفرالدین شاه این مبلغ به 5 شاهی و در زمان ‏احمد شاه به 7 شاهی و 10 شاهی رسید . آخرین مبلغ آن نیز دو ریال و نیم بود . ‏