مقاصدی که با ۲ میلیون تومان میتوان به آنها سفر کرد
نظرات شما
- درباره موزه حسينيه اميني ها
درصورت امکان مطالبی راجب کاربری هرفضا از حسینیه امینی ها در سایت موجود باشد بسیار کاربردیتر خواهد بود
قاسم دفتری رنجبر
چهارشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۰۲:۲۸:۳۰ - درباره رودخانه ماربر
تا اونجایی که ما الاع داریم این رودخانه از زیر حوضه های روددخانه کارون و متعلق به استان اصفهان ،شهرستان سمیرم می باشد.
پریسا اکبری
يكشنبه ۲۳ فروردين ۱۳۸۸ ساعت ۰۰:۲۱:۰۴ - درباره کوه بلقیس
با سلام و تشکر لطفآ تصویر کوه بلقیس را ضمیمه کنید
عباس آریافر
يكشنبه ۰۳ شهريور ۱۳۸۷ ساعت ۱۳:۰۰:۱۰ - درباره قلعه بردوك
طی 4سال پیش گروهی به نام میراث فرهنگی جهت بازسازی به این قلعه آمده بودند آیاواقعاازاداره بودند پس چرا بازسازی نشد
دلاشوب
يكشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۲۴:۰۵ - درباره مقبره بابا قاسم
این اثر رو به تخریب است
سه شنبه ۱۹ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۳۶:۱۷ - درباره دره ییلاقی هفتا و میشخاص « هفت آب»
به نظر من استان ایلام طبیعتی خوب و دیدنی دارد بخصوص دهستان میشخا ص که قطعه ای از بهشت درزمین می باشد
خالد صیدی
شنبه ۰۲ شهريور ۱۳۸۷ ساعت ۱۷:۲۸:۲۸ - درباره چشمه سبز
بسیار عالی
چهارشنبه ۰۸ آبان ۱۳۸۷ ساعت ۱۳:۰۶:۴۳ - درباره سازه های آبی شوشتر
بسیار زیباس
م
سه شنبه ۰۷ خرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۹:۲۲:۰۲ - درباره روستای باستانی صالحک
به نظرمن یکی ازجاهایی که میتوان زندگی گذشتگانمان رامرورکنیم روستای باستانی صالحک میباشد.
محمدرضاپوروالی دستجردی
جمعه ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۱ ساعت ۰۸:۱۰:۰۱ - درباره روستاي وشنوه
روستاي وشنوه جدا از روستاهاي زيبا با مناظر خاطره انگيز ايران مي باشد. از زماني كه كاملا اتفاقي اين روستا را ديدم ديگر مناظر طبيعي برايم جلوه زيادي نداشته و هر ساله بارها و بارها به آنجا رفته و ازديدن مناظر آن لذت مي برم. اميدوارم بيشتر مورد توجه قراربگيرد
نادري
چهارشنبه ۰۶ دي ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۲۵:۰۱ - درباره دره اوشان-فشم (اوشون-فشم)
من از 30 سال پيش هر ساله در فصل تابستان به منطقه اوشان مراجعه مي كنم ولي با توجه به افزايش جمعيت و حضور بيشتر مردم به اين منطقه ، متاسفانه طي اين مدت سه دهه ، هيچگونه تغيير مثبتي جهت رفاه حال مردم از سوي شوراي اين منطقه صورت نگرفته و فقط باعث رفاه بيشتر اقشار مرفه و افزايش ويلاهاي گران قيمت شده است
سيد داود موسوي
شنبه ۲۵ شهريور ۱۳۹۱ ساعت ۰۸:۲۲:۵۸ - درباره آرامگاه خواجوي كرماني
عکس بزرگتر بشه جالب تر
ابوالفضل
دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۱ ساعت ۱۰:۲۳:۰۰ - درباره غار هیزج
با تشکر از معرفی زادگاهم متاسفانه با بی توجهی مسئولین {استانی و روستا}این غار برای گردشگران ناشناخته و با نادانی چند نوجوان خام درون غار رو به تخریب است که امیدوارم چاره ای اندیشیده شود
احمد سلیمی
شنبه ۲۳ دي ۱۳۹۱ ساعت ۲۱:۲۵:۳۷ - درباره آرامگاه كوروش كبير
واقعاعالی وباشکوه وپرافتخاراس
سانازمنصوری لرستان
شنبه ۰۳ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۰:۴۹:۳۰ - درباره گلمکان
لطفا در خصوص سابقه تاريخي شهر گلمكان و آداب و رسوم گذشتگان در اين ديار مطلب ارائه نماييد.با تشكر - ابوالحسن افضلي
ابوالحسن افضلي
دوشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۸۸ ساعت ۱۴:۲۰:۳۱ - درباره قلعه گلاب، گل و ده مرد
متاسفانه اين منطقه تاريخي با دژهاي مهم آن كه متعلق به دوران ساساني و ديگر ادوار تاريخ ملت ستورگ ايران است علي رغم اين كه با حفظ آثار آن با هزينه كم مي تواند به يك منطقه سياحتي و توريستي تبديل گردد كه اميد آن دارم در دوران و دولت دكتر روحاني آثار ملي و تاريخي كشور از جمله اين منطقه مهم تاريخي مورد توجه قرار گيرد
حسين
پنجشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۹:۰۶:۳۲ - درباره موزه قصر آيينه
عالی نبود . نیاز به قوی شدن دارد این سایت .
نگار
سه شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۲۳:۰۶ - درباره تالاب عمارت
اصلا جالب نیست
مسعود
يكشنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۰۰:۵۳ - درباره آبشار لوه گالیش
لطفا تصاویر جالب تری از نقاط دیدنی کشور در بخش توضیحات هر شهر قرار دهید و فصل مناسب برای بازدید و مسافرت را بیان نمایید .
غلامرضا رئیسی
شنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۹:۴۵:۵۲ - درباره سرآب گاماسياب
بهترین جای دنیاست
سجاد
يكشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۰۲:۳۸:۳۴
شهر اردبيل ( پیش شماره : 0451 ) |
||
ارتفاع از سطح دریا 1311 متر است. مورخان قديمي ، مانند نويسنده « حدود العالم» ، اردبيل را واژهاي اوستايي دانستهاند كه از دو كلمه « ارتا» ( مقدس ) و « ويل» ( شهر ) به معني شهر مقدس تركيب شده است. بسياري از مورخان اسلامي، همچون ياقوت حموي و فردوسي شاعر نامدار ايران، بناي اين شهر را به فيروز پادشاه ساساني ( 489 ـ 457 م ) نسبت ميدهند و آن را « بادان پيروز» ناميدهاند. فردوسي در شاهنامه آورده است: دگر كرد بادان پيروز نام همه جاي شادي و آرام و كام كه اكنون خواني همي اردبيل كه قيصر بدو دارد از داد ميل صاحب كتاب « روضه الصفا» مينويسد: « اردبيل از بناهاي كيومرث، پادشاه كيانيان بود». از آنجا كه نام اردبيل در داستان « ويس و رامين» از آثار ادبي دوره اشكانيان آمده، چنين مينمايد كه اين شهر بيش از 1500 سال قدمت تاريخي دارد. در زمان سلطنت هخامنشيان، در اطراف رود « بادي مريز» » كه رود كوراي امروز در قفقاز است، براي حفظ و نگهداري مرز ايران اردويي مهم وجود داشت كه مركز آن اردبيل بود. اين موضوع، اهميت سياسي و نظامي اردبيل را ثابت ميكند. به روايت اوستا، زردشت پيامبر ايراني در كنار رود « دائي يتا» كه امروزه ارس ناميده ميشود، به دنيا آمد و كتاب خود را در سبلان نوشت و براي ترويج دين خود، روي به شهر « باذان پيروز» آورد. عدهاي به او گرويدند و در اين ناحيه جنگي ميان زردشتيان و بتپرستان روي داد كه در اين جنگ بتپرستان بر همه روستاها و قصبههاي اطراف اردبيل دست يافتند. به افتخار اين پيروزي، آتشكدهاي در اردبيل بنا كردند كه امروزه آثار آن در سه فرسنگي اين شهر در دهكدهاي به نام آتشگاه باقي مانده است. در زمان انوشيروان كه پيروان مزدك از ترس مجازات به گوشه و كنار ايران ميگريختند، اردبيل نيز جرو شهرهاي پناهندگان و فراريان مزدكي بود. اين گروه، از مخالفان حكومت ساساني و خلافت امويان در اردبيل بودند كه پيوسته عمال حكومتي ساساني و خلفاي بنياميه دستور پيگرد توقيف آنان را صادر ميكردند. اهميت مسأله مزدكيان ، خلفاي بنياميه را بر آن داشت مركز حكومت آذربايجان را از مراغه به اردبيل انتقال دهند. در زمان حمله اعراب به ايران و به ويژه هنگام فتح آذربايجان، بيشترين تلاش آنان متوجه مركز آن يعني اردبيل بود. هنگام فتح ايران به دست اعراب ـ سال 22 هجري ـ اردبيل بزرگترين شهر آذربايجان بود كه به دست سپاهيان اسلام افتاد. اين شهر در زمان خلفاي بنياميه ( 41 ـ 33 هـ ـ ق ) مركز ايالت آذربايجان بود. در زمان هشام از خلفاي بنياميه، طوايف بارين خزر به آذربايجان حمله كردند. در اين حمله، اردبيل نيز غارت شد. اردبيل در زمان عباسيان كرسينشين ايالت وسيع آذربايجان بود. در اين زمان، شهر داراي پادگان و برج و بارويي بود كه طول آن از هر طرف به چهار كيلومتر ميرسيد . بين سالهاي 317 ـ 267 هجري، اين شهر مركز حكمراني طايفه بنيساج بود كه حكومت را از مراغه به اردبيل انتقال داده بودند. اردبيل تا حمله مغول ، مركز حكومت آذربايجان بود. در سال 617 هجري، مغولان پس از حمله به ايران، اردبيل را غارت كردند. در زمان هلاكوخان ، مركز فرمانروايي از اردبيل به مراغه منتقل شد و در زمان آباقاخان، تبريز پايتخت حكومت ايلخانان شد. در دوره تيموريان، امير تيمور در اردبيل به خدمت شيخ صفيالدين رسيد و به درخواست شيخ، هزار نفر از اسيران را به او بخشيد. پس از فوت شيخ صفيالدين اردبيلي، اين شهر كعبه آمال و قبله صوفيان شد و انبوهي از پيروان طريقت روي به اين شهر نهادند. شاه اسماعيل براي تشكيل حكومت واحد ايراني، از اردبيل قيام كرد و همه ولايات را مطيع ساخت؛ شورشها را خواباند و ملوكالطوايفي را از بين برد. وي سپس بر اوضاع آشفته ايران مسلط شد و تبريز را در سال 906 هجري پايتخت رسمي ايران كرد. از آنجا كه حكمران اردبيل از خاندان صفوي انتخاب شده بود و اين شهر مدفن اجداد صفوي هم بود، ديگر باره آن را مقدس خواندند. به علاوه در زمان صفويان، هر كس گناهي ميكرد از ترس مجازات به اردبيل پناهنده ميشد و از هر گونه آسيبي در امان ميماند از اين رو، به دارالامان نيز معروف بود. در برخي از كتابهاي تاريخي، اين شهر را دارالارشاد هم ناميدهاند. اردبيل در دوره صفوي از لحاظ سياسي و اقتصادي سرآمد شهرهاي ايران بود. اين شهر در مسير شاهراه تجارتي ايران و اروپا قرار داشت و ابريشم وارده از گيلان، از طريق اردبيل به اروپا صادر ميشد. اين امر، در پيشرفت اقتصادي و افزايش درآمد مردم تأثيري مهم داشت. در آغاز قرن 19 ميلادي، عباس ميرزا نايب السلطنه قاجار، مركز ستاد سپاهيان خود را در اردبيل قرار داد و به كمك افسران فرانسوي قلعهاي در برابر قواي مهاجم روس بنا كرد كه بعدها تبديل به زندان شد و آن را « نارين قلعه » ناميدهاند. در جنگ ايران و روس در 1218 هجري قمري، قواي روسيه به اردبيل حمله كرد . تا تنظيم عهدنامه تركمانچاي، اين شهر در اشغال قواي بيگانه بود. در اين زمان ( 1245 هـ ق ) همه اشياي قيمتي و بيهمتاي مقبره شيخ صفيالدين و زينتآلات ديگر مقبرهها و كتابهاي مهم كتابخانه اردبيل كه شاه عباس وقف كرده بود و از كتابهاي خطي نفيس و بينظير و بيهمتا بود غارت شد. اين اشياء و كتابهاي نفيس هم اكنون در موزههاي مسكو و لنينگراد نگهداري ميشود. پس از انتقال قدرت و امور وليعهد نشين قاجار به تبريز، اردبيل كه تا اين موقع داراي اهميت و اعتبار ويژه بود، از رونق افتاد و راههاي تجارتي روسيه از اردبيل به تبريز تغيير مسير داد. با احداث راهآهن تبريزـ جلفا، ارتباط اقتصادي اين شهر قطع شد و از آن همه تجارت و صادرات و واردات مهم، جز كاروانسراهاي متروك چيزي باقي نماند. از رونق افتادن تجارت اين شهر سبب مهاجرت انبوهي از مردم آن به تهران و تبريز شد. در زمان ضعف سلسله قاجار، به ويژه پس از جنگ جهاني اول، برخي از افراد ايلات و شاهسونها شهر اردبيل را بارها غارت كردند و خسارت فراوان به مردم شهر وارد آوردند. رويدادهايي مانند زمينلرزههاي پياپي، هجوم قبايل و اقوام گوناگون، و تاخت و تاز بيگانگان رفتهرفته سبب شد اردبيل از پيشرفت و ترقي بازماند. در سالهاي گذشته ، اين شهر توسعه يافته و بر اهميت و وسعت آن افزوده شده است. به گونهاي كه امروزه، يكي از شهرهاي آباد و پرجمعيت و فعال اقتصادي استان است. همچنين اين شهر به خاطر وجود آثار تاريخي و به ويژه مقبرهاي خاندان شيخ صفي و همجوارياش با آبهاي گرم سرعين يكي از كانونهاي جلب جهانگرد است كه هر ساله هزاران نفر را از استان آذربايجان شرقي و ديگر استانهاي همجوار و تهران به خود جلب ميكند. |
||
جاذبه های گردشگری شهر اردبيل |
||
بازار اردبیل | برج شاطر گنبدی | منزل وکیل الرعایا |
خانه سید هاشم ابراهیمی | خانه حاج میرزا ابوالقاسم صادقی | گورستان کرجان |
خانه حاج یوسف آقا صادقی | حمام حاج شیخ | حمام پیر عبدالملک |
حمام پیر(حاج رحیم) | حمام صفویه | حمام ملا هادی |
سبلان و دامنه های آن | مسجد میرزا علی اکبر مجتهد | چشمه بوشلی |
جمعه مسجد اردبیل | دخمه های سنگی درکوه | کوهستان ارسباران،قراداغ |
رشته سبلان –جلفا | بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی | مسجد اعظم اردبیل |
حمام پیر زرگر اردبیل | حمام اوچ دکان | چشمه سردابه |
پل نیر | پل سیدآباد(پیرمادر) | پل قره سو (زاغالان) |
پل کلخوران | رواق یا قندیل خانه مسجد شیخ صفی الدین اردبیلی | مقبره شیخ صفی |
مقبره شاه اسماعیل صفوی | حرمخانه | چینی خانه |
مقبره امین الدین جبرائیل | دشت اردبیل | گورستان شام اسبی |
پل ابراهیم آباد | پل ججین (داش کسن) | پل سامیان |
پل خدا آفرین | پل یعقوبیه | تپه قره شیروان |
دریاچه نئور | منطقه محاظت شده نئور | دریاچه شورابیل |
تالاب گنجگاه | تالاب نوشار | تالاب شورگل |
تالاب ملا احمد | سد خاکی پیرالقیر | آبشار گورگور سبلان |
آبشار سردابه | زیستگاه هوشنگ میدانی و قره گول | خانه های سنگ در کوه |
دیوار گلی بلند | مقبره عوض الخواص بن فیروز شاه زرین کلاه | مقبره سید محمد االاعرابی |
بقعه سید حمزه | مقابر داخل محوطه بقعه | مقابر خارج از محوطه بقعه |
بقعه کوراییم | امامزاده صالح | |